Column: Kookboekschrijvende zusjes van topmodellen

“Uiteindelijk heb ik het dus gewoon gedaan,” ik hang aan haar lippen. “Ik heb mijn Facebookprofiel aan de wilgen gehangen.” Een kreet met een mengeling van respect, verbazing en schrik ontsnapt mijn mond. “Ja, ik merkte dat ik op een gegeven moment om 07:00uur ’s ochtends naar het leven van vrienden van kennissen van buren van mijn slager zat te kijken,” vol medelijden sla ik een hand voor mijn open mond, alsof vriendin ‘L’ een ernstige ziekte leed, mijzelf beseffende dat ik besmet ben met exact hetzelfde virus. Maar No Way dat ik mijn kostbare dagbesteding aan diezelfde wilgen gooi.

Facebook. Ooit begonnen als Amerikaans veredeld smoelenboek, nu goed voor een dagelijkse portie zelfkastijding. Net ontwaakt, mijn ogen nog plakkerig van het slaapzand, graai ik als een slaapdronken Stevie Wonder naar mijn telefoon. Direct na het intikken van mijn Josti-code ‘0000’, klik ik op het icoontje dat Mark Zuckerburg met de seconde rijker maakt.

In plaats van mijn dag harmonisch te beginnen met het opengooien van mijn witte gordijnen, een fijn zonnestraaltje op mijn gezicht, een schurkende kat tegen mijn been, fluitende vogeltjes, het geluid van kokend water in de fluitketel en de herfstkoelte die door een net opengezet raampje mijn naakte schouder raakt, kies ik ervoor om te kijken naar het leven van vrienden van kennissen van buren van mijn slager, of nog erger; naar het leven van het mooiste meisje van de klas, geslaagde exen van exen of huppelende kookboekschrijvende zusjes van topmodellen.

In een muf ruikende slaapkamer, met vettig haar en een maandelijkse pukkel op mijn neus kijk ik gebiologeerd naar groene smoothie slurpende, in strakke sportpakjes gehulde, sportschoolspiegelselfie makende bloedknappe meisjes, zwanger wordende oud-klasgenoten, trouwende oud-dorpsgenoten en moet ik zien hoe vriendin A van vriendin B om de maand een liefdesode brengt aan haar ge-wel-di-ge vriend, haar geschenk uit de hemel, middels stoepkrijt op ‘hun’ stoeptegel, liefdevolle koelkastmagneetjes, lippenstiftspreuken op de spiegel en Yolanthe-achtige teksten* waar geen eind aan lijkt te komen. In het Engels natuurlijk.

Nerveus krab ik op mijn hoofd. Wil mijn schatje dit ook? Vraag ik mij af. Onze jubilea sluipen namelijk muisstil voorbij.

Ik klik door en zie een stel van mijn leeftijd. Al tien jaar bij elkaar. Huis, labrador, baby. Druk met poepluiers, hondenpoepzakjes en het verven van Gamma-schuttingen zou je denken, maar op elke foto zie ik hen ver van huis, zonder labrador en zonder baby. Zij lopen namelijk vlak na de bevalling elk festival samen af en als bewijs maken ze er selfies van, waarop ze dicht tegen elkaar aangeplakt op een hippe boomschommel of bij een kampvuurtje zitten met andere zongebruinde, haarbandjes dragende (waarom zie ik er altijd uit als een ontsnapt psychiatrisch patiënt met zo’n ding om mijn hoofd?) levensgenietende, hippe, bretels en oversized vest dragende mensen. In het weekend verdient hij bij als Deejay en runt zij haar eigen bedrijf.

De jongen die vroeger in de plaatselijke discotheek enthousiast naar mij zat te lonken - zonder succes – verkeert nu met een semi-bekende Nederlandse en bezoekt samen met haar New York en Italië en verorbert Latte Macchiato’s met hartjes erin op hippe terrasjes in Oud-Zuid. Hij is totaal mijn type niet, maar ik voel zowaar een steekje jaloezie, wat ziet zij wat ik toen niet zag?

Ik zie net bevallen, maar nu alweer size zero dragende BN’ers en oud-klasgenoten achter een Bugaboo aanrennen op stiletto’s in het park en ben nu al bang om over een x-aantal jaar zwanger te raken en alleen maar aan chocolade te kunnen denken in mijn jogging- of tuinbroek en op de bank naar Dr. Phil zappende. Dat was toch altijd wat zwanger-zijn was? Godnondeju wat ligt de lat hoog.

Demonstratief smijt ik mijn telefoon op het kussen naast me en stap ik uit bed.

Ik gooi mijn witte gordijnen open. ROTzon, ROTkat. ROTvogels. ROTherfst.

Ik brand mijn lippen aan mijn thee.

Mark, schiet een beetje op met die 'Vind-Ik-NIET-Leuk-Knop', wil je!

* O, en schatje? I’m proud of you. There is no heart like yours.. I love you! I love and adore you!! You, my funny sweet crazy best friend and lover for life!! I love you to the moon and back. #blessed #love

;)