Column: Merci dat jij er bent

Ik loop door de gang van mijn ouderlijk huis en hoor een hels kabaal vanuit de badkamer. Het klinkt alsof iemand met minstens 2 luidruchtige bladblazers in een bak met water staat te blazen. De deur staat op een kier. In het voorbijgaan werp ik een blik de natte ruimte in. Ik schud mijn hoofd wakker om zeker te weten of dat wat ik zag, echt was wat ik zag.

Jawel. Het was heus.

Mijn broer.

Prinsheerlijk.

In een bad vol luidruchtige bladblazers.

Het bleek een rubberen mat, welke je op de bodem van het bad moest leggen, met een lang snoer en een stekker eraan. Wanneer je de stekker in het stopcontact stak en op de ‘aan’ knop drukte, veranderde ons simpele huis-tuin-en-keuken-bad in een ‘luxueuze’ bubbelvariant.

“Voor mammaaaa!” riep mijn grote puberbroer trots met het badschuim tot aan zijn kruin.

Dat de hele binnenstad stond te schudden op de grondvesten kon hem niet deren. De boze buren evenmin.

Dit was één van de vele cadeaus die mijn broer van ons zuurverdiende zakgeld kocht ‘voor onze moeder’, maar stiekem veel meer voor zijn eigen plezier.

Onze moeder ging nooit in bad.

Het jaar daarvoor kreeg ze een handnaaimachine die hij gewonnen had in de schiettent op de kermis, en toen we beiden nog geen meter hoog waren, scoorden we samen na lang zoeken in een dumpstore een kop en schotel welke niet zouden misstaan in het huishouden van Frans en Maris Bauer. We riepen stralend van trots: “Het was maar 3 gulden mamma!!”, en overhandigden de in vloeipapier gewikkelde lelijkheden aan onze moeder om vervolgens weer buiten te gaan spelen.

Moederdag.

Het is weer zover.

De dag waarop we met z'n allen met het zweet op onze bovenlip nog snel een bos tankstationbloemen kopen, cupcakes en appeltaarten bakken of toiletrolletjes metamorfosen tot eierdopjes. De dag die elke moeder voorgaat met “Neeeee schattepatatjes, ik hoef echt niets te krijgen, als jullie er maar zijn!” en de dag die wordt ingeluid door de Merci,’s Douglasses, Ici-Parieees en Pleur op Bloemenservices.

Moederdag.

De dag waarop je met foute bubbelbadmatten, vieze appeltaarten, geknakte bloemen en afgezaagde chocolaatjes mag aankomen, maar bovenal die liefste moeder van de wereld mag knuffelen en bedanken voor weer een jaar goede raad, lieve kaartjes, onnodige bemoeienissen, zelfgemaakte soepjes, autoritjes naar het station, voorgeschoten boodschappen, het aannaaien van knopen en repareren van gescheurde jaszakken, door haar betaalde lunches, lieve kleinigheidjes, handige huishoudtips, en….

…..moederliefde van onschatbare waarde.

Dankjewel lieve mam. Tot zondag.