Column: not just a number

“Wat hoorde ik nou; daten wij dezelfde man?”. Ik prop snel wat borrelnootjes in mijn mond en probeer ze weg te spoelen met een slok wijn. Ik ben op een verjaardag en heb nét plaatsgenomen in de kring. Ik weet natuurlijk direct wie ze bedoelt, al date ik alweer met een andere man dan de knaap waar zij op doelt.

“Ach, ga weg! Wie dan?”, vraag ik met de droge borrelnootjes nog in mijn mond, en ik tover een verbaasde blik op mijn gezicht door mijn wenkbrauwen iets omhoog te trekken. Ik hoop dat ik het goed doe.

Voordat ze kan antwoorden, spel ik zijn naam geluidloos in een soort mime voor beginners.

Ze knikt.

Ik sta er absoluut niet van te kijken. Ik had die twee natuurlijk allang met elkaar in de discotheek zien staan. Net ietsje te close om elkaar alleen in de ogen te kunnen kijken. Maar dat maakte me niets uit; ik had mijn pijlen totaal niet op manspersonen gericht. Ik was er gewoon even klaar mee, met mannen. Mannen die niet weten wat ze willen en die draaien als een blad aan een boom. Daardoor wist ik zelf ook niet meer wat ik wilde.

Vers terug uit Duitsland rolde ik in een oud setje kleding en met 'out of an international train hair', een terrasje op met vriendinnen. Gewoon effe een drankje na een week op enkel thee geleefd te hebben. Maar het werd gezellig. Écht gezellig; uit alle hoeken en gaten kwamen mensen tevoorschijn om ons te vergezellen. Hij zou ook komen en “Oooooo, Hij gaat jou 100% zeker proberen te versieren!!”, glunderde vriendin X. “Nou, dan wens ik Hem heel veel succes!”, pruttelde ik in mijn glas Martini.

Hooggehakt en in een oude skinny jeans - waar ik sinds mijn ongewenste vastenkuur in Duitsland weer in paste – drentelde ik naar het toilet. Eenmaal terug zat er vers mannenvleesch bij ons aan tafel. Dat zag ik heus wel, maar ik bleef er koeltjes onder; mijn mannenradar had ook weekend!

Ik was al blij dat ik ‘m na een overactieve week in Duitsland even op ‘stil’ had kunnen zetten.

Ik zag dat ik door een van hen van top tot teen werd opgenomen en concludeerde dat hij Hij moest zijn. Ik bekeek Hem binnen luttele seconden en ik concludeerde vervolgens dat Hij A: te jong voor mij was, B: (dus) niet mijn type was én C: te warm gekleed was voor deze zwoele avond.

Waarschijnlijk was Hij zo blij met zijn nieuwe coltrui, dat Hij ‘m - weer of geen weer - aan wilde vanavond. Ik wist mij de hele avond, plus het eerste deel van de nacht, totaal zonder moeite te focussen op mijn danspasjes, mijn Martini, het in de gaten houden van mijn portemonnee en het in balans houden van dronken vriendinnen. Ik heb mij opperbest vermaakt!

Hij viel mij eigenlijk alleen op toen hij met de vrouw aan het praten was waar ik nu naast zit. In de Kring.

“En volgens mij hebben we ook nog precies in dezelfde periode met Hem afgesproken", vervolgt ze.

Ha, dat lijkt me stug! Ben ik al zó diep gezonken dat mannen hun aandacht niet meer alleen bij mij kunnen houden? Is mijn haar tóch te kort? Ben ik nu ineens té slank? Ben ik saai geworden? Te netjes, of te afstandelijk? Ik zit ineens iets minder lekker op mijn stoel. We pakken onze agenda’s erbij en concluderen dat er wel wat overlap in onze dates heeft gezeten, ja.

Die keer dat Hij de afspraak met haar afzegde was Hij bij mij, en toen Hij ineens niet meer bij mij langs kon komen, was Hij bij haar. (óf bij een van die andere vrouwen die hij onder de sneltoetsen heeft zitten).

“Hij is eigenlijk helemaal mijn type niet!”, zeg ik. “Ik date minstens 36-plussers. Jij ook, toch?”, vroeg ik haar. “Ja, oud of Indisch.”, antwoordt ze. En we kijken elkaar verbaasd aan. Maar we weten het. “Hij heeft alles al zo goed voor elkaar. Huisje, autootje, baan. En hij kookte voor me.”

Nu werd ik nieuwsgierig, want hoeveel succesrecepten zou hij op zijn lijstje hebben staan?!

“Wat heeft ie voor jou gekookt?”, vraag ik nonchalant.

Haar opsomming van ingrediënten, maakt mij aan het proesten van het lachen. Er komt een borrelnootje mee, vrees ik.

Het feit dat ik ben gaan daten met een veel te jong iemand is tot daaraan toe.

Het feit dat het met de Casanova van mijn woonplaats was, vind ik al ietsje gênanter.

Dat Hij tegelijkertijd datete met de vriendin van mijn vriendin en met wie ik nu zit te praten, vind ik best grappig.

Maar dat hij ons dezelfde verhalen heeft verteld, hetzelfde voedsel heeft voorgeschoteld en dezelfde film met ons heeft bekeken op dezelfde bank, dát vind ik best pijnlijk. Ik ben erin getuind! Godzijdank hebben hij en ik dit hoofdstuk na een paar onschuldige dates en zonder tranen, gedoe, zwangerschaps- of soatesten kunnen afronden.

De verjaardag is voorbij. Ik fiets naar huis en kruip tegen het warme, volwassen lijf van mijn arieboomlange 'date'. Elf jaar ouder dan 'de coltrui'. Hij gooit zijn behaarde en getatoeëerde arm beschermend om mijn koude lijf en drukt een lieve kus in mijn nek. Samen vallen we in slaap.

Een nieuw hoofdstuk is begonnen.