Maxi vakantiecolumn nr. 7

Patience en hyperventileren

Eén van de redenen dat ik hiernaartoe ben gegaan is omdat ik zo godallejezus moe ben de laatste tijd. Hoofdoorzaak: laten we het een ‘burn-out’ noemen, dat is immers een trend.

Medeoorzaken: o.a. een pleasend karakter en een energieslurpende werkomgeving, maar vlak de relaties die ik heb gehad ook niet uit; de ene leuk maar oppervlakkig, de andere diepgaand maar meestal niet leuk en weer een andere relatie leek op het script van een waargebeurde woensdagavondfilm van RTL4. Met drama's, leugens, intriges en gedoe enzo.

Totaal verschillende mannen, totaal verschillende fases en totaal verschillende relaties. Maar een belangrijke gemeenschappelijke deler is dat geen enkele man mij het gevoel heeft gegeven dat ik verwacht(te) te voelen: het gevoel van 'echte liefde'.

Resultaat: ik verbrak, na een lange adem en heel veel geduld, de relazione.

Het stuklopen van relaties hoort er een beetje bij als je begin twintig bent. Sterker nog, mensen die wél direct Bingo hebben, voelen in veel gevallen later een onrust, door het ontbreken van een referentiekader aan (seks)partners. Zij laten alle samen opgebouwde levenservaringen als een kaartenhuis in elkaar plompen om met iemand anders een vluchtig potje Patience te kunnen spelen. Heer op de vrouw. Vrouw op de heer. Je kent het wel.

Kortom, het mislukken van een relatie is dus helemaal niet zo erg....als je begin twintig bent.

In die beginjaren voel je na een paar keer de ogen uit je kop gejankt te hebben, nog hoop gloren. Je hoort én weet dat het "ook voor jou ooit wel komen zal, die echte liefde".

Echter, steeds meer jaren, mannen en teleurstellingen verder, hoor je nog steeds van iedereen dat het "ook voor jou ooit wel komen zal, die echte liefde", maar zeker wéten doe je het niet meer. Je verstand zegt dat het NU moet gebeuren.

NU staat alles nog rechtop wat rechtop moet staan.

NU heb je nog een aanzienlijke kans dat je samen met een schone lei kunt beginnen;

dat je samen iets op kunt bouwen wat hij vóór jou nog niet met minimaal één andere partner heeft opgebouwd. En dit alles zonder door de volksmond te hoeven gaan als cougar.

Je bent NU in de bloei van je leven.

Je kunt NU nog sporten zonder zuurstoftank op de rug en je kunt Nu nog zonder al teveel spierpijn de Kamasutra praktiseren. Je fietst NU nog zonder hulpmotor en hoeft NU nog niet aan de Tena lady of Kukident Kleefpasta. Je wilt NU een vorm van liefde met iemand delen die door vrienden, familie en een huisdier niet in te vullen valt.

En je bent verdomme geen gnoe met de hersencapaciteit van een goudvis! De man die jou uiteindelijk 'krijgt', die mag zijn handjes dichtknijpen met een meisje of vrouw zoals ji..., zoals ik.

Kijk, die zelfkennis heb je dan weer niét als je begin twintig bent. HA!

Vroeger was ik een magneet voor mannen omdat ik niet wist dat ik aantrekkelijk was. Daardoor speelde ik onbewust ‘Hard to get’. Dat vonden ze toen nog leuk. De mannen.

Tegenwoordig red je het niet meer met die tactiek. Mannen zijn namelijk klaar met jagen. Uitgespeeld. Ze hoeven niets meer te doen om vrouwen in hun hol te slepen.

Een beetje GHB, een Breezer of je simpelweg aanmelden op Tinder is tegenwoordig al genoeg.

Het overschot aan mooie vrouwen en het uitsterven van leuke mannen zorgen ervoor dat de rollen omgedraaid zijn. Vergeet ook de emancipatie en metromanonzin niet. Daar zijn wij zelf debet aan. Die mannen begrijpen er toch ook gewoon geen hol meer van, wanneer ze wel of geen actie moeten ondernemen enzo. Je kunt het ze haast niet kwalijk nemen.

Een leukemannentekort dus. Vrouwen jagen daarom als een malle om het zicht op bevruchte eitjes veilig te stellen en lijken pas enigszins rustig wanneer die missie volbracht is. Dat merk ik als ik single ben bijvoorbeeld op feesten&partijen. Laten we zeggen dat ik een mannenvrouw ben. Ik communiceer nou eenmaal graag, misschien zelfs het liefst, met mannen. Och hemel, je zou hun vrouwen moeten zien wanneer ik met de potentiele bevruchter van hun eitjes aan het praten ben en het gesprek nog gezellig of boeiend schijnt te zijn ook. Voor de goede orde: we spreken als mannen onder elkaar. Ik probeer ze niet om mijn vinger te winden.

Maar dat is soms bedreigender dan flirten hè...; een man aan het lachen of praten krijgen.

Enfin. De vrouw komt 9 van de 10 keer met vuurspuwende ogen en een Bokitogrijns naast ons staan met als gevolg dat het interessante gesprek compleet doodvalt.

Mijn reactie: ad fundum mijn wijntje achteroverslaan en naar huis fietsen. Het feest is immers voorbij.

Wanneer de eitjes (met resultaat) bevrucht zijn, stralen vrouwen meer rust en zekerheid uit. De laatste schakel om de ketting te kunnen sluiten is een feit. Dan mag zelfs ik in de buurt van hun mannen komen om met ze te lachen en praten enzo.

Aldus, de man hoeft niet meer te jagen. Dit doet de vrouw. In mijn geval durft het gros van de mannen niet eens op mij te jagen. Óf ze laten na een paar laffe pogingen hun bijltjes alweer vallen. Ze denken dat ik het allemaal al voor elkaar heb in het leven, dat zij niet aan mijn verwachtingen kunnen voldoen, óf ze vinden mijn columns afschrikwekkend. (Dit alles zonder te verifiëren hè. Deze bekentenissen doen ze meestal pas wanneer je ze leunend op een buggy met een draagzak op de borst en een ring om de vinger spreekt op de markt). Hongerig afgaan op een prooi die al op de rug en met de pootjes omhoog klaarligt, is verleidelijk en gemakkelijker mee het hol in te sleuren. Net zoals de tussendoortjes die in de supermarkt bij de kassa liggen voor ons onweerstaanbaar zijn.

Ik voel daardoor geregeld de druk om over te gaan op de nieuwe variant op 'Hard to get':

‘Play hard, to get what you want’. Om het lot een handje te helpen, zegmaar.

Mijn soms overactieve mannenradar, het installeren van Tinder of een tijdelijke inschrijving op Lexa zijn daar (oude) voorbeelden van. Gekkenwerk! Verwarrend én mensonterend. Want, áls je al iemand ontmoet, die ook nog eens de kritische (vlees)keuring doorstaat (en jij de zijne), dan begint het gesodemieter pas;

als je te weinig initiatief neemt, haakt hij onzeker af, maar als je nèt iets teveel doet, gaat hij hyperventileren; het vrijblijvende is eraf, je gaat beiden op eieren lopen en hij staakt plots het contact. Daarmee is de kans op het voorzichtig onderzoeken van eventuele wederzijdse gevoelens voor elkaar: nihil!

Op naar match nummer 2 uit Tytsjerksteradiel! Niet om de hoek, maar ach, zij straalt iets gretigs uit en niet dat moeilijke gedoe.

En ik hoor jullie wel denken hoor, maar het is tegenwoordig al niet eens meer frustrerend.

Meer lachwekkend. Ik geloof nog steeds in liefde, maar waar is die tijd gebleven dat daten energie gééft, doordat alles vanzelf lijkt te gaan. Omdat je niet meer nadenkt, maar simpelweg dóet???

Hard to get, lekker direct, jagen, flirten, negeren, toehappen, wachten met toehappen, kat en muis, seks of kuis? Echt mannen, laat het antwoord achter op mijn site, desnoods anoniem, want wij weten echt niet meer hoe we aantrekkelijk mannenvlees binnenhalen! Wij vangen enkel bot.

Och Kutjepik! Ik heb helemaal niets geschreven over mijn vakantie in Duitsland!

Sorry hoor, maar volgens representatief onderzoek onder Leuke Nederlandse Representatieve Vrouwen Met Het Totaalpakket Maar Momenteel Zonder (Zicht Op Een) Leuke Vent, verdient dit onderwerp minstens één eigen column.

En die gaat er komen.

Net als die echte liefde.

Wacht maar rustig af.