top of page

Eerdere posts

Zoeken

Mini vakantiecolumn nr. 5

  • mijnsuperleven
  • 18 aug 2014
  • 2 minuten om te lezen

Koude kermis, dode mus

Op dag drie schaf ik een goedkope bundel aan waarmee ik voor 2 euro per dag dagelijks beperkt kan bellen, smsen en internetten. Ze hebben hier naast mooie mannen, vlees, vis, eieren, alcohol en strand namelijk ook geen Wifi. Top!

Maar wat had ik dan verwacht?

Op basis van de 'Health and Wellness' reisorganisatie, verwachtte ik een, misschien ietwat zweverig, hotel waar de gespannen gasten naast wellness ook yogacursussen en gezonde voeding aangeboden krijgen. Koude kermis, dode mus. Zo blijkt wanneer ik in een kuuroord buiten het terrein, een goddelijke jonge yogaleraar met een mooie tattoo en hippe mannenknot in de (textiel!!) sauna (#$%@#Kutjepik#$%!) spreek. Hij zegt dat het "nu wel heel erg druk in het oord is". Volgens hem lijkt het nu "net een hotel".

En nu begin ík eigenlijk pas te zweten. Ik knipper verleidelijk met mijn wimpers, lik een zoute zweetdruppel van mijn bovenlip en vraag met hese stem en verbazende Bambi-ogen: "Maar het ís toch een hotel, razendknappe Yogaleraar die hopelijk ook van beschuitjes mét gluten houdt..?".

Kijk, en dáár ging ik de mist in (en de aanbieder waar ik deze reis boekte al helemaal!). Het blijkt namelijk geen hotel, maar een oord waar mensen bloedjeserieus de god gansedag leren mediteren, mantra's zingen en opgeleid kunnen worden tot yoga 'meister'. Op dit moment zitten er zo’n 160 diehards weken- of zelfs maandenlang intern. De anderen zijn hier een aantal dagen of weken te gast. Net als ik.

Alleen wisten zij dat ze kleurige clownspakken en spuuglelijke Crocs in de koffer moesten gooien en kwamen zij hiernaartoe om van 06:00 tot 22:00 uur te mediteren en tussendoor kikkerwten in appelsapprut te eten. En ik niet.

Het is een community. Een leefgemeenschap. Ein Leben§tiel.

Zelfs het 'personeel' bestaat hier uit mensen van binnen de gemeenschap; een paar uurtjes werk in ruil voor kikkererwten en een kamer. Dat verklaart direct waarom ik mijn kamer zelf moest schoonmaken.

Afval moet ik scheiden in kleine pedaalemmers op de gang en ik mag dus geen alcohol, tabak, vlees, vis of eieren consumeren. Uit respect voor mens, natuur én dier.

Toen ik twee dagen geleden mijn kamer voor het eerst betrad, heb ik vrijwel direct na het verstoppen van Swami en het 'metamorfosen' van mijn troosteloze kamer, harteloos met een yogafolder een spin doodgeslagen.

BAM!

Uit respect voor de witte muur.

Recente blogposts

Alles weergeven
Paashazen en tupperwarebakjes

Als moeder voel je je vaak ondergewaardeerd. Je man, je kids, je (jongere, kinderloze) collega’s; niemand lijkt écht te zien welke...

 
 
 
Fietsstoeltjes en raketlanceringen

Bolle, de DJ, de Belg, de Krullenbol, de Klootzak, de Lamzak; Nee, je zit niet in een aflevering van ‘Opsporing Verzocht’ met een...

 
 
 
Mopshondjes en putjesscheppers

Architecten, kunstenaars, schrijvers, beroepsmuzikanten, sportverslaggevers, journalisten, redacteuren, directeuren, uitvinders,...

 
 
 

Commentaires


© 2014 Mijn Superleven, Annebeth.

  • Facebook Basic Black
  • Twitter Basic Black
bottom of page