Column: Gemak 'dient' de mens

De iPhone 5 is nog maar net gelanceerd, maar versie 30, waarmee je jezelf naar de maan kunt schieten, ligt stiekem allang ergens in een kluisje klaar. En we moeten het allemaal hebben!

Het lijkt wel of alles steeds sneller, gemakkelijker en flitsender moet. Groenten koop je in de supermarkt gedopt, geraspt, gewassen in ijswater, in kleine stukjes gesneden en binnenkort waarschijnlijk zelfs voorgekauwd, voor de prijs waar je een hele moestuin voor aan kunt laten leggen. Maar we hebben dat geld ervoor over! Natuurlijk! Want met geld koop je tijd!

En tijd is ons kostbaar. Je moet er toch niet aan denken dat we de eerste 5 minuten van GTST of VI Oranje moeten missen? KPN komt daarom met de campagne ‘Begin Gemist’, omdat ‘Uit onderzoek blijkt dat de helft van de ouders weleens het begin van het favoriete tv-programma mist door het voorlezen.’ Meine Güte, wat een ramp! Heb je al overgewerkt op kantoor, moet je na het eten verdomme ook nog die bewust zelfgekozen koters 5 minuten voorlezen. Met intonatie en verschillende stemmetjes enzo. Gelukkig aten we voorgeschilde, geraspte, in kleine stukjes gesneden, in ijswater gewassen en voorgekauwde worteltjes met ‘Oma’s’ voorgebakken krieltjes in de schil en slappe knakworst uit blik, want anders konden we alleen maar de tweede helft van die breinbrekende programma’s zien.

'Gelukkig' zorgen steeds meer uitvindingen voor het winnen van onze tijd die, of ons geduld dat, we met andere ‘belangrijke’ dingen zijn verloren. Gemak dient de mens. Zo kun je geïntegreerd televisie kijken terwijl je je in het zweet werkt op de hometrainer. Zie je steeds meer kerngezonde mensen op elektrische fietsen fietsen en stoïcijns (Ga toch lópen, mensch!) op roltrappen stilstaan. Kun je bij steeds meer winkels je producten zelf inscannen. Telt een verkeerslicht zichtbaar af hoeveel tijd je nog staat te verdoen in de gezonde buitenlucht. Hebben steeds meer goede wijnen een draaidop, biertjes een flipdop en kledingstukken nepknoopjes. Steeds meer restaurants een gevangenisbuffet met dienblaadjes. Steeds meer studenten meer tussenuren en minder lesuren. Kopen we versgeperst sap in een flesje, krentenbollen besmeerd met boter in een zakje en loaden we boeksamenvattingen van het internet down. We kijken niet meer naar de dreigende of strakblauwe lucht, maar naar onze Buienradar-App om te bedenken of we een extra vestje of paraplu mee zullen nemen naar de bushalte. We luisteren en kijken niet meer naar elkaar, maar gaan met dopjes in en touwtjes uit de oren, starend naar ons vastgeroeste mobieltje, door het leven. Jong en oud.

De yup en de student trekken zonder te hoeven kijken 4 ‘Kies&Kook-zakken’ uit het schap van Albert Heijn; scheelt weer hersens kraken welke groenten we met welk vlees, welk sausje en welke koolhydraten zullen combineren. 'En we hoeven het alleen nog maar op te warmen tijdens DWDD. Superrrrjofel!'

Zelfs op plekken waar je verwacht dat men jouw veiligheid hoog in het vaandel heeft staan, wordt gekozen voor snel, sneller, snelst. Zo 'checken' bejaarde mensen met een hulpeloze blik, maar soms met hulp van de Patatgeneratie, zichzelf of hun bagage 'in' op stations en vliegvelden en hoef je aan niemand op Rotterdam Airport je paspoort te laten zien. Dat zal wel iets met open grenzen en Europese vluchten te maken hebben hoor, maar zo’n vluchtige doch strenge blik in alle bordeauxrode boekjes vind ik toch veel vertrouwenwekkender. En dan nóg slipt er weleens een rugzak- en bommendragende ramptoerist door de poortjes.

Eigenlijk gek dat de dingen die zo belangrijk voor ons (behoren te) zijn, zoals voeding, lichamelijke beweging, kinderen, onderwijs, verkeer en veiligheid, steeds meer onderhevig zijn aan dat ‘snel, sneller, snelst-principe’ en aan gemakskwesties en bezuinigingen. Terwijl de dingen waar wij recht op hebben of die ons (onterecht) worden aangesmeerd, heeeeel erg veel moeite kosten om aan te vragen, op te zeggen of te wijzigen. Denk aan uitkeringen, toeslagen, subsidies, abonnementen, lidmaatschappen, medicatie, vergunningen en operaties.

Wij verzuimen zelf en onze kids dagelijks minimaal een half uur iets aan beweging te (laten) doen, (‘Het liefst in de buitenlucht, maar u kunt ook gewoon de trap nemen, naar het werk fietsen en tien minuten stofzuigen hoor’), maar veel erger vind ik dat wij niét verzuimen om dagelijks 3 uur lang binnen op onze krent te zitten. Nee lieve mensen: dansen, tennissen of bowlen met de Wii, ergens tussen de salontafel en het bijpassende Leenbakker tv-meubel in, ís niet gezond!

Welnu, ik heb welgeteld 3 uur lang met de gordijnen dicht op m’n krent achter de laptop met een zak pindarotsjes aan deze blog zitten tikken. Mijn Buienradar-app zegt mij dat het buiten 25 graden, zonnig en droog is.

Tijd om een stukje te gaan snelwandelen!